اگر از جنگِ دنیا برنگشتم تو جایِ هردوتامون زندگی کن 

تمامِ لحظه هامون منطقی بود تو جایِ هردومون دیوونگی کن 

دلم تنگِ واسه روزای بارون که چترِ تو فقط پناهِ من بود

اگه دستاتو بی موقع گرفتم همون زیباترین گناهِ من بود

دلم باید کدوم شهرُ بگرده ؟ باید پایِ کدوم جاده بشینه 

رو گندمزارِ موهایِ تو مُردن واسم مومن ترین مرگ زمینه 

کی حالِ منو میدونه به جز تو ؟ کسی نشونی مو خبر نداره

واست یه جمله ی تازه نوشتم ولی کی واسه من نامه بیاره ؟

چقـد تو کوچه رو نگاه کردم چه پله هایی که پرواز کردم

چقد سایه تو اشتباه دیدم مثه دیوونه ها در باز کردم

تمامِ جمله هایِ تو قشنگه فقط تو اسممُ غلط نگفتی

شده خودم بیفتم پایِ دنیا نمیزارم که تو از پا بیفتی

باید دردمو تو دلم بریزم مثه حرفی که تو نمیشنوی شم

باید به خاطرت با کی بجنگم تا مثل شونه های تو قوی شم

کسی که قهرمان قصه هامه چطور میتونه از دلم جدا شه

یه ماهی ام که دریاشُ گرفتن دلش میگیره تویِ برکه باشه

چقـد تو کوچه رو نگاه کردم چه پله هایی که پرواز کردم

چقد سایه تو اشتباه دیدم مثه دیوونه ها در باز کردم